Portal poświęcony św. Andrzejowi Boboli

Piątek, 4 października 2024         
Piątek, 4 października 2024         

Biogram i historia kultu św. Andrzeja Boboli:


1591
30 listopada
Urodził się w Strachocinie koło Sanoka.
1606-1611
Uczył się w jezuickim kolegium w Braunsbergu (Braniewie).
1611
31 lipca
Wstąpił do nowicjatu jezuickiego w Wilnie.
1611
10 sierpnia
Otrzymał suknię zakonną.
1613
31 lipca
Złożył pierwsze śluby zakonne.
1613-1616
Studiował filozofię na Akademii Wileńskiej.
1616-1618
Odbywał praktykę pedagogiczną w szkołach jezuickich w Braunsbergu (Braniewie) i w Pułtusku.
1618-1622
Studiował teologię na Akademii Wileńskiej.
1622
12 marca
Otrzymał święcenia kapłańskie.
1622-1623
W Nieświeżu odbywał trzecią probację.
1623-1624
Był rektorem kościoła jezuickiego w Nieświeżu.
1624-1630
W Wilnie. Był kaznodzieją i spowiednikiem w kościele św. Kazimierza. Od 1626 rektora tego kościoła.
1630
2 czerwca
Złożył profesję czterech ślubów zakonnych.
1633-1636
W Płocku, na Mazowszu, był prefektem Kolegium Jezuitów i kaznodzieją.
1638-1642
Doradca rektora, kaznodzieja i dyrektor szkoły humanistycznej w Łomży.
1642-1646
Kaznodzieja, kierownik nauk, moderator Sodalicji Mariańskiej i misjonarz w Pińsku.
1646-1652
Kaznodzieja, wykładowca, misjonarz w Wilnie w kościele św. Kazimierza.
1652-1657
Kaznodzieja w kościele św. Stanisława w Pińsku oraz misjonarz Pińszczyzny.
1657
16 maja
Zamordowany przez prawosławnych kozaków w Janowie Poleskim i złożony w podziemiach kościoła Jezuitów w Pińsku.
1702
16 kwietnia
Ukazał się O. Marcinowi Godebskiemu, rektorowi Kolegium Jezuitów w Pińsku. W następstwie tego odnaleziono trumnę Męczennika i wystawiono ją kościele.
1755
Papież Benedykt XIV orzekł, że Sługa Boży Andrzej Bobola poniósł śmierć za wiarę i zaliczył go w poczet Męczenników Kościoła.
1808
Po oddaniu prawosławnym pojezuickiego kościoła w Pińsku, ciało Męczennika przewieziono do kościoła jezuickiego w Połocku.
1819
Andrzej Bobola ukazał się w Wilnie dominikaninowi, o. Alojzemu Korzeniewskiemu. Zapowiedział wskrzeszenie Polski po wielkiej wojnie, oraz to, że będę jej głównym patronem.
1830
Relikwie Męczennika przeniesiono do kościoła Dominikanów w Połocku.
1853
30 października
Papież Pius IX beatyfikował Andrzeja Bobolę.
1920
Sierpień
Setki tysięcy warszawiaków modli się przy relikwiach bł. Andrzeja Boboli w intencji ocalenia przed bolszewikami.
1922
23 czerwca
Bolszewicy sprofanowali relikwie bł. Andrzeja Boboli w kościele w Połocku – zdarli odzienie ze zwłok i usiłowali doprowadzić do rozsypania się relikwii.
1922
20 lipca
Uzbrojeni bolszewicy porwali trumnę z relikwiami Andrzeja Boboli z kościoła Połocku i wywieźli ja do Moskwy, gdzie została umieszczona na Wystawie Higienicznej Ludowego Komisariatu Zdrowia.
1923
3 października
Na żądanie papieża Piusa XI, władze sowieckie oddały trumnę z relikwiami Andrzeja Boboli w ręce Misji Papieskiej.
1923
1 listopada
Ciało bł. Andrzeja Boboli dotarło do Rzymu.
1938
17 kwietnia
Papież Pius XI kanonizował Andrzeja Bobolę.
1938
6 czerwca
Relikwie, w specjalnym pociągu, wyruszyły z Rzymu do Polski. Droga wiodła przez Lublanę, Budapeszt, Bratysławę.
1938
11 czerwca
Specjalny pociąg z ciałem świętego dotarł na granicę Polski w Zebrzydowicach. Następnie przez Dziedzice, Oświęcim, Kraków, Katowice, Kalisz, Poznań i Łódź dotarł do Warszawy.
1938
19 czerwca
1938
20 czerwca
1939
27 września
Trumnę z relikwiami przewieziono na Stare Miasto do jezuickiego kościoła Matki Bożej Łaskawej.
1944
14 sierpnia
Podczas Powstania Warszawskiego, relikwie przeniesiono do kościoła św. Jacka przy ul. Freta.
1945
7 lutego
Trumna z relikwiami wróciła do kaplicy Jezuitów przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.
1957
16 maja
1980-1989
Budowa Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie przy ulicy Rakowieckiej.
1989
13 maja
Relikwie św. Andrzeja Boboli umieszczono na stałe w prezbiterium nowego kościoła.
2002
16 maja
Św. Andrzej Bobola został ogłoszony drugorzędnym Patronem Polski.
2008
16 maja
Kościoła św. Andrzeja Boboli w Warszawie, został ustanowiony Sanktuarium Narodowym.